22 Ekim 2014 Çarşamba

Dönüş

Zaman nelere şahid oldu nerelere aktım,nerelere akıttım gözyaşımı belli değil.Ne kadar uzun olmuş yazmayalı..nerelere dalmışım kimbilir.Şimdi Bursa yolunun yarısında kızlarımı eşimi bırakıp çok acı bir tecrübeye gidiyorum.Uyku yok!!!bedenim geri geri gidiyor yol bitmesin istiyorum ilk defa...ucun da sevdiklerim ve sevdiğim tatlı huzurlu cennet yüzü sureti hafızama kazınmış büyüğümün son yolculuğu..hayat kısa pamuk ipliği misali.

Hiç yorum yok: