özlemişim..

nasıl özlemişim,boya kokusu burnumda tütüyordu.Resim yaptım acemi ressam gibi,elim titredi malzemeleri bahçeye çıkarırken.

Heyecanla başladım şovalyemi kurdum,yarım bir tuval buldum,boyalarımı,fırçamı çıkardım,derin bir nefesle soluksuz başladım resmimin içine girmeye..bocaladım hemen toparladım,arada çay içtim,berruyu emzirdim...3 saat geçmişti yorgunluğumu,stresimi attım...

Oh beee dedim evimin manzarasında düşüncelere daldım..Antalya,dedim vay bee..anılar birikmeye,çocuklarım bu şehirde büyümeye başladı dedim..herşey yoluna giriyor bak dedim.Berrunun koliği bitti,evinden memnunsun,ırmak iyi,mustafa burada çok mutlu dedim,dedim,dedim....yok olmadı resim yapmak bile işe yaramadı..

Ben buraya ait değilim,yabancıyım hala bu şehire,ben çoook özledim..ailemi,annemin kokusunu,şevkatini,sevgisini,ablamı çok özledim,ondan güç almayı,konuşmayı[DEDİKODU yapmayı],ezeli,abimi,babamı.....herkesi...