24 Ekim 2011 Pazartesi

Son olsun..

Van'da ki insanların sogukta titreyerek, üzgün, tedirgin, acılı sabahladıklarını düsününce yatak diken olup battı, uyuyamadım. Umarım yardımlar dogru yerlere ulasır, her depremde oldugu gibi insanların duygularını sömürerek toplanan yardımlarla ticaret yapmaya calısan, yardıma gelen ekiplerin köpegini calmaya calısan, esyaları talan eden vicdansızlar olmaz bu kez. (Ne yazık ki bunlar gercekten yasandı, yasanmakta her depremde) . ACİLEN TEK YÜREK OLMAYI ÖĞRENMELİYİZ Kİ "İNSANLIK" ENKAZ ALTINDA KALMASIN!

Hiç yorum yok: