Bazen....

AŞK...

Aşk denen şey yenilir yutulur birşeydir, insanı şekilden şekile sokabilir, zordur acı verir bazen ama bir o kadar da zevkli ve güzeldir. Aslında aşk karşındaki insanı bütün hücreleri ile hissetmektir. Yokluğunda büyük özlem duymak hayali ile yaşamak, düşündükçe kendi kendine deli gibi gülümsemektir!. Baktığın heryerde onu görmek, sesini duyduğun zaman heyecanlanmak, sarılırken kemiklerini kıracak biçimde sıkmak, elini tuttuğun zaman bırakamamak, canın gibi koruyup kollamaktır!. Her an onu düşünmek, onunla yatmak, kalkmak, ağlamak, gülmektir Aşk ! Gözlerinin içine baktığında gördüğün gülümseme ve parıltı, aynaya baktığında kendini görmektir Aşk ! Bazen çocuklarının elinden tuttuğunda duygulanmaktır,bazen anlamlıca bazen anlamsız.AŞK uzun süreli bir derstir.....

Sürekli öğrenilecek yeni bir şeylerin olduğu,

“Hayat, ne ilginç tesadüflerle doludur.”



“Birşey doğruysa doğrudur.”



“Bence her iş, onu yapanın yüklediği anlamı taşır.”



“Olumsuz düşünceler, olumsuz sonuçlar getirir.”



“Neden olmasın? Birini artık önemsemediğin zaman kin gütmek kolay olmuyor.



“İnsanlar inandıkları şeyler için mücadele vermeliler.”



“Aşkla nefret arasında çok ince bir çizgi var.”



“Asil olma lüksüne sahip olnak güzel bir şey olsa gerek.”



“Burunlarını sürekli başkalarının hayatlarına sokan insanların asıl dertleri, genelde kendi hayatlarındaki beceriksizliklerle uğraşmak istememeleri.”


“Söz söyleyen kemal sahibi olursa, marifet ve hakikat sofrasını serdi mi, o sofrada her türlü yemek bulunur. Herkes orada gıdasını bulur.”



Son söz...Güzelliğin on par(a) etmez, Bu bendeki aşk olmasa......